- Kişilerin ve toplumun aksayan yönlerini güldürücü ögelerle iç içe yansıtan tiyatro türüdür.
- Komedide korkaklık, cimrilik, dalkavukluk gibi huy ve davranışlar abartılarak seyirciyi güldürürken düşündürmek amaçlanır.
- Konular günlük yaşamdan alınır.
- Gülünç olaylar ve eleştirel gözlemler anlatılır.
- Kahramanlar, halk kesiminden kimselerdir.
- Dilde soyluluk aranmaz. Küfür, kaba söz ve şakalara yer verilir. Kaba şakalar, söz oyunları, imalar önemli yer tutar.
- Üç birlik kuralına klasik komedilerde uyulur.
- Öldürme, yaralama gibi olaylar sahnede canlandırılır.
- Klasik komediler sadece manzumken modern komediler manzum da mensur da olabilir.
- Klasik komediler beş perdeden oluşur, aralıksız oynanır.
- Klasisizmden beslenir.
- Koro ve diyalog bölümlerinden oluşur. Koro perde görevini üstlenir.
- Komedinin en önemli temsilcileri Eski Yunan edebiyatında Aristophanes ve XVII. yüzyıl Fransız edebiyatında Molière’dir. Bugünkü komedilerde klasik komediye özgü kurallar uygulanmamaktadır.
- Komedi; karakter komedisi, töre komedisi, entrika komedisi gibi türlere ayrılır.
Karakter Komedisi: İnsan karakterlerinin gülünç ve eksik yönlerini, toplumun değer yargılarıyla çatışan aksak ve zayıf yanlarını belli tiplemelerle anlatan komedilerdir. Mpliere’nin Cimri, Shakespeare’nin Venedik Taciri eserleri birer karakter komedisidir.
Töre Komedisi: Herhangi bir çağın veya yörenin, herhangi bir topluluğun gülünecek duruma gelmiş örf ve adetlerini konu edine komedi türüdür. Moliere’nin Kibarlık Budalası, Google’nin Müfettiş, Şinasi’nin Şair Evlenmesi bu tür komediye örnektir.
Entrika Komedisi: Olayların seyircide merak uyandıracak ve şaşırtacak şekilde düzenlenmesiyle güldürmekten başka bir amaç güdülmeden yazılan komedilerdir. Moliere’nin Zoraki Tabip ve Shakespeare’nin Yanlışlıklar Komedyadası entrika komedileridir.