1975-1976 yıllarında uzun zamandır birbirini tanıyan bir arkadaş grubu kitaplarını basacak bir yayınevi ve profesyonel bir dergiye sahip olmak için harekete geçer ve 1976’da Aralık ayında “Mavera” adlı dergilerinin ilk sayısını çıkarırlar.
Büyük Doğu ve Diriliş dergileri gibi İslami duyarlılık çizgisinde yayın hayatına başlayan dergi, kültür ve edebiyat tarihinde kendine özgü bir yer edinmiştir.
14 yıl boyunca yayımlanan dergide güncele yer verilmek istenmiş; katı, şematik yazılar yerine güler yüzlü bir hava oluşturulmaya çalışılmıştır.
Yabancılaşmaya karşı olup “yerli”yi savunmuşlardır.
Şiirde dil ve biçim olarak yeni şiir tarzını benimsemişlerdir.
Konu ve temalarda tamamen yerli, İslami bir tavır hâkimdir.
Maveracılar Rasim Özdenören, Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Mehmet Akif İnan, Nazif Gürdoğan, Bahri Zengin ve Hasan Seyithanoğlu’dur.
1. CAHİT ZARİFOĞLU
*Kapalı, yoğun imgeli anlatımının olduğu ilk şiirlerinde ikinci yeni akımının etkileri görülür. Zaman içinde yoğun imgeli şiirden toplumcu şiire yönelmiştir.
*Madde-ruh çatışması, “Batı diktasına karşı Doğu protestosu” temalarını işledi.
* İlk şiir kitabı “İşaret Çocukları” 1967′de yayınlandı. Şiirlerinde dinsel inançları çerçevesinde ele aldığı Anadolu insanlarının acı, umut ve sevgilerini yansıttı.
* Son şiirlerinde ise İslamcı düşüncedeki insan sevgisi, toplumsal mutluluk anlayışını işledi. Yer yer gerçeküstü ögeler ve eski şiir kalıplarını uyguladı.
*Şiirlerinde manevi güç, seçkinlik, aşk gibi içsel değerlere yer vermiştir.
*Toplumcu şiir anlayışı ile yazdığı şiirlerde İslam dünyasının problemlerini, Müslümanlara yapılan zulümleri, Afganistan, Filistin ve Beyrut direnişlerini ve baskıya maruz kalan insanların dramını anlatmıştır.
*Necip Fazıl ve Sezai Karakoç’tan etkilenmiştir.
*Şiir: İşaret Çocukları, Yedi Güzel Adam, Menziller, Korku ve Yakarış
*Çocuk Şiirleri: Gülücük, Ağaçokul (Çocuklara Afganistan Şiirleri)
2. ERDEM BAYAZIT
*Tok, kavgacı, destana yatkın bir üslûpta söylenmiş olan şiirlerinde ayrıca ince duyarlılıklar işlenmiştir. İslâmî ton bir “leit-motif (sıkça işlenen tema)” halinde bütün şiirlerine yayılmıştır.
*Mücadeleci, destansı bir üslupla söylediği şiirlerinde ince bir duyarlılık hâkimdir.
*Şiirlerinde geleneksel hayat tarzından uzaklaşmış topluma eleştirel bir yaklaşım söz konusudur.
*Gelenekten beslenerek modern şiire ulaşmış bir şairdir.
*Ölüm temasını şiirlerinde sıkça işlemiştir. Şiirlerinde huzur, güzellik, tabiat ve şehir yaşamına yönelik imgelere yer vermiştir.
* Şiirlerinde müzikaliteye önem vermiş, ahengi sağlamak için kafiye, redif ve sözcük tekrarlarından yararlanmıştır.
*Sade bir dille yoğun anlamlı şiirler yazmıştır.
*Şiir: Sebeb Ey, Risaleler, Şiirler
3. HİLMİ YAVUZ
* Başlangıçta daha çok İkinci Yeni akımının etkisinde imgeci şiirler yazdı. Sonraki yıllarda gelenekçilikle çağdaş bir bakışı kaynaştıran, biçim ve özün dengelendiği bir düzey sergiledi.
*Türk ve Batı şiirinin özelliklerini kendi şiirinde birleştirerek özgün bir sentez oluşturmuş, şiirlerini serbest nazımla yazmıştır.
*İslam mistisizmi, özellikle de tasavvuftan yararlanarak kendine özgü bir sözcük dağarcığı geliştirdi.
* Şiirlerinde yalnızlık, kaçış, hüzün ve ölüm temaları ağır basar.
*Şiirinde hem imge hem de ses önemli yer tutar.
*Şiirde anlam derinliğine çok önem verir. Şiirleri yüzeysel okumayla tam olarak anlaşılmaz.
*Şiir: Bakış Kuşu, Bedreddin Üzerine Şiirler, Doğu Şiirleri, Yaz Şiirleri, Gizemli Şiirler, Zaman Şiirleri, Söylen Şiirleri, Ayna Şiirleri, Hüzün ki En Çok Yakışandır Bize, Gülün Ustası Yoktur, Erguvan Şiirler, Çöl Şiirleri, Akşam Şiirleri, Yolculuk Şiirleri, Hurufi Şiirler, Büyü’sün Yaz.