Garip Hareketi’nin etkisinin sürdüğü yıllarda bazı şairler hiçbir edebi oluşuma bağlanmadan kendi şiirlerini oluşturmuşlardır. Bu şairler, kişisel görüş ve ideolojilerini şiirlerine yansıtmamış; şiirde yeni bir dil, üslup ve bakış açısının arayışı içinde olmuşlardır. Şiirdeki lirizmi kaybetmeden yeniliği sürdürmüşlerdir. Toplumsal sorunlara yönelimin yanı sıra; değişik insanlık durumlarını konu alan, bireyci, içe dönük şiirlere de ağırlık vermişlerdir. Daha çok serbest şiire bağlı kalmışlardır. Okumuş zümre ile halkın zevkini aynı potada birleştirmişlerdir. Garip dışında yeniliği sürdüren şairlere Fazı Hüsnü ve Cahit Külebi gibi kendi yolunda giden şairlerin yanı sıra Maviciler, Hisarcılar ve Maveracılar adı verilen oluşumlar da dâhil edilir.
Garip dışında yeniliği sürdüren bazı şairler şunlardır: Fazıl Hüsnü Dağlarca, Behçet Kemal Çağlar, Cahit Külebi, Bedri Rahmi Eyüboğlu, Sabahattin Kudret Aksal, Behçet Necatigil…
- FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA
*Cumhuriyet döneminin önemli şairlerinden olan Fazıl Hüsnü, öğrenimini Anadolu’nun değişik yerlerinde sürdürmüş, subaylık yaptığı yıllarda ise Anadolu’yu daha iyi tanıma fırsatı bulmuştur.
* Sadece şiir yazmıştır. Edebiyatımızın en uzun soluklu şairi olmuş ve hiçbir akıma bağlanmamıştır.
*yazdığı destanlardan ötürü “destan şairi” olarak bilinir.
*Şiirleri iki dönemden oluşur. İlk şiirleri “sevgisel”, ikinci şiirleri ise “usçu”dur.
*İlk şiiri “ Havaya Çizilen Dünya”da dörtlük ve hece ölçüsünü kullanmış ve dikkatleri üzerine çekmiştir.
İlk şiirlerinde heceyi kullanması bakımından Beş Hececiler’e, metafizik temalar bakımındansa Necip Fazıl’a benzer.
*Sanatçı, iç ve dış gerçeklere bakarak, bilinçaltına yönelerek şiire yeni ürperişler getirir.
*Şiirleri devamlı gelişme gösterir. Kurallı biçimlerden serbest biçimlere, anlamlı özlerden en yalın anlamlara varan şiir türlerini dener. Her şiirinde bir “yeni”yi dener gibidir.
*Şiirlerinde felsefeden metafiziğe, destanlar ve sosyal şiirlerden çocuklara kadar her türlü temayı işlemiştir.
*Genellikle epik – dramatik, lirik – didaktik ve toplumsal gerçekçi anlayıştadır. Şiir dili en son türetilen Türkçe sözcüklerle doludur.
*Şiir: Havaya Çizilen Dünya, Çocuk ve Allah, Daha, Çakırın Destanı, Üç Şehitler Destanı, Türk Olmak, Yedi Memetler…
2. BEHÇET NECATİGİL
* İlk şiirleri Varlık dergisinde çıkan öğretmen şair Behçet Necatigil, Cumhuriyet döneminin kendine özgü bir çizgisi olan şairlerindendir.
*Rahat, gösterişe kaçmayan, sembollere dayalı, şiir geleneklerini gözeten bir anlayıştadır.
*Önce Garipçi çizgide yürüyen Necatigil, sonra onlardan ayrılmıştır.
*Şiirlerinde kendi evinden başlayarak öteki evleri, sokağı, çevreyi, giderek dış dünyayı ve toplumu sorunlarıyla anlatmıştır.
*Yeni bir şiir dili oluşturmak amacıyla ilk yapıtından sonuncuya kadar bir arayış içindedir.
*Şiirinde duygudan çok düşünce ve duyarlılık; imgeden çok algılama ve simge söz konusudur.
*Evreni insan topluluklarını, sembolist bir gerçeklikle mısralarında işlemiştir.
*Hem hece ölçüsüyle hem de serbest ölçüyle yazmıştır.
*Divan edebiyatını da çok iyi bilen bir şardir.
*İlk şiirleri anlamca açık, sonrakiler kapalıdır.
*Şiir dışında inceleme, çeviri, radyo oyunu alanlarında da eserleri vardır.
*Şiir: Kapalı Çarşı, Evler, Arada, İki Basma Yürümek, Çevre, Eski Toprak, Divançe.
*İnceleme: Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü, Edebiyatımızda Yazarlar Sözlüğü.
3. CAHİT KÜLEBİ
*Öğretmenlik yaptığı yıllarda Anadolu’yu tanıyan Cahit Külebi, memleketçi şiirimize yeni bir ses getirmiştir,
*Şiirlerinde derin bir Anadolu sevgisi vardır; İyimser, açık ve gerçekçi bir bakışla Anadolu’ya eğilmiştir.
*Kaynağını milli sanattan almıştır.
*Rahat anlatımlı, içten ve duyarlı, titiz bir şairdir.
*Şiirlerinde halkın günlük konuşma dilini kullanmıştır.
*Hayale pek yer vermez, gerçekçi bir anlayışla yazmıştır. Onu “gerçekçi -romantik” bir şair olarak niteleyebiliriz.
*Sevgi, aşk, özlem, ayrılık, gurbet, yaşama sevinci, yaşlanma, bedbinlik, ölüm, tabiat ve çocukluk anıları en çok işlediği temalardır.
*Türk Mavisi şairi olarak bilinir.
* İlk şiirlerini hece ile yazsa da sonrasında serbest nazma yönelmiştir.
*Şiir: Adamın Biri, Rüzgâr, Atatürk Kurtuluş Savaşı’nda, Yeşeren Otlar.
4. SABAHATTİN KUDRET AKSAL
*Şiir ve öyküleriyle tanınır.
*Biçimi oldukça önemser.
* Garipçilerden etkilendiği ilk şiirlerinden sonra, insanın evrendeki yerini, değerini aramaya çabaladığı felsefi düşünceleri içinde barındıran bir şiire yönelmiştir.
*Günlük yaşamın, küçük ayrıntıların, avareliklerin şairidir.
*Şiir: Şarkılı Kahve, Gün Işığı, Duru Gök, Eşik
5. BEDRİ RAHMİ EYÜBOĞLU:
* Türkiye’nin en büyük ressam ve şairlerindendir.
*Şiirlerinde de resimlerindeki gibi halk kültürünün zengin motiflerinden yararlanmıştır.
*Yalın bir dille, içten ve lirik şiirler yazan şair; modern resim görüşünü şiire uygulamıştır.
*Yaşama sevinci, yaşama bağlılık,doğa sevgisi ve toplumsal duyarlılık işlediği başlıca temalardır.
*Serbest tarzda yazdığı şiirlerinde kendine özgü bir şiir anlayışı oluşturmuştur.
*Şiirlerinde halk edebiyatının masal, tekerleme, deyiş ögelerini kullanmıştır.
*Anadolu insanının günlük hayatını, yoksulluklarını canlı renklerle yansıtmıştır.
*Şiir: Karadut, Dol Karabakır Dol, Yaradana Mektuplar, Üçü Birden, Merhaba Yeşil, Yaşadım.
6. ÖZDEMİR ASAF
*İki dize veya tek dörtlükten oluşan kısa özdeyiş özelliği taşıyan şiirler yazmıştır.
*En çok “yalnızlık” temasını işlemiştir.
*Şiirlerinde ustalıkla hiciv yapar.
*Karşıtlıkları, benzerlikleri, çağrışımları kullanarak yaşama ait görüntüleri soyutlamıştır.
*Şiir: Dünya Kaçtı Gözüme, Sen Sen Sen, Benden Sonra Mutluluk, Sen Bana Bakma Ben Senin Baktığın Yerde Olurum,Lavinya, Yalnızlık Paylaşılmaz…